Biblia mądrością narodów

     W ostatnich latach nauka literatury w szkole, na prawie każdym etapie edukacji, zaczyna się od poznawania Biblii. Czasami wydaje mi się, że po wielu latach czytania tej księgi wiem już o niej dużo. Ale gdy musiałam odpowiedzieć na pytanie, o kim mówimy, że jest jerychońską trąbą, znowu spokorniałam. Jakie elementy biblijnych wydarzeń wykorzystuje to powiedzenie?
     Przypomnijmy sobie historię. Żydzi wychodzący z Egiptu, po wielu latach trudnej podróży po pustkowiach, osiągają cel. Oglądają Ziemię Obiecaną, chociaż najpierw zza Jordanu. Widzą zapewne warowną twierdzę, którą jako pierwszą muszą zdobyć. Szpiedzy penetrują miasto, niewiasta Rachab zostaje ich sprzymierzeńcem. Ukrywa ich przed żołnierzami, ale wymusza obietnicę, że gdy zdobędą miasto, ona i jej rodzina ocaleją.
     Izraelici przeprawiają się przez Jordan. Kiedy rozłożyli się na polach pod Jerychem, zdarzyły się ważne rzeczy. Nie żyją już Ci, którzy opuszczali Egipt, Jozue więc dokonuje obrzezki. Potem obchodzą święto przejścia. Ludzie jedzą z urodzajów ziemi, przestaje padać manna, która przez czterdzieści lat była pożywieniem wędrowców.
     Jerycho, miasto zamknione i opatrzone przed synami Izraelskimi.. Miasto położone na północny zachód od Jerozolimy. Jedno z najstarszych, znanych świeckiej historii, osiedli ludzkich. Pan Bóg powiedział do Jozuego, że zdobędą to warowne miasto. Ale dał też dziwne, jak na wojenne warunki, polecenie. Wszyscy mężowie waleczni raz dziennie obchodzili miasto, za nimi siedmiu kapłanów trąbiło w rogi baranie, niesiono skrzynię przymierza, a za nią w absolutnej ciszy szedł lud pospolity. Około czterdziestu tysięcy ludu zbrojnego przeszło przed Panem do boju na pola Jerycha.
     Tak postępowano przez sześć dni. Rozkaz na dzień siódmy był nieco inny. Wstali o świcie i obeszli miasto siedem razy. W czasie gdy obchodzili miasto po raz siódmy, kapłani trąbili w trąby, Jozue wydał rozkaz: Krzyczcież teraz, albowiem Pan podał wam miasto. Upadły mury Jerycha, Jozue zdobył miasto. Z mieszkańców ocalała jedynie Rachab i jej bliscy.

Trąba - przenośnie fajtłapa, niedorajda. Trąba jerychońska - głuptas, krzykacz.
Krzykactwo - skłonność do demagogii, do głośnych wystąpień publicznych, do wygłaszania szumnych frazesów.
Wspomniane wydarzenia opisane są od 2 do 6 rozdziału księgi Jozuego (Biblia Gdańska).
     Zajrzałam do: Słownika języka polskiego, oraz W. Kopalińskiego, Słownika mitów i tradycji kultury . Chcę, byśmy uświadomili sobie, jak wiele jest w naszym codziennym języku powiedzeń i przysłów, opartych o tekst Świętej Księgi. Następnym razem judasz.

Ela Dziewońska 

powrót do góry wersja do druku