W poprzednim numerze Wędrówki 3-2003 został zamieszczony wiersz z prośbą o jego wyjaśnienie. Jeden z czytelników przesłał nam swoje refleksje.

Drogie wydawnictwo!!!
Staram się rozmyślać, zagłębiać w mądrościach zawartych w Piśmie Świętym. Robię to sam lub z rodzicami czy dziadkami. Czytam także "WĘDRÓWKI", ponieważ często nie dostrzegam wszystkich morałów czy ważnych stwierdzeń, zawartych w NAJMĄDRZEJSZEJ Z KSIĄG. To czasopismo bardzo mi w tym pomaga.
Nie wiem dlaczego, lecz nigdy nie brałem pod uwagę mądrości zawartych w wierszach, zamieszczanych w tym czasopiśmie. Ostatnio starałem się zorganizować mały chórek na konwencji w Kostkach. Zaangażowałem do tego młodzież, która przybyła z kursu Michała Kubica. Zaśpiewaliśmy wspólnie parę pieśni oraz wybrałem trzy wiersze z "WĘDRÓWKI" pasujące tematyką do śpiewanych pieśni z "CEGIEŁEK". Nie zagłębiłem się w ich treść, lecz teraz, po przeczytaniu wiersza, zamieszczonego w numerze "maj-czerwiec 2003", rozmyślałem nad nim dobre pół godziny (przeczytałem notatkę "DLA DOCIEKLIWYCH: tekst wiersza został obrócony o siedem stopni w prawo. Dlaczego?"). Postanowiłem podzielić się z wami moimi myślami na ten temat. Dużo do myślenia dał mi także drogowskaz, zamieszczony na okładce.

Moim zdaniem treść tego wiersza pokrywa się z sensem owego drogowskazu. W pierwszej zwrotce tematem jest miłość, którą Bóg obdarza każdego z nas. Miłością powinniśmy obdarzać Boga oraz naszych bliźnich: "MIŁUJ BLIŹNIEGO SWEGO, JAK SIEBIE SAMEGO". W czasie wędrówki po "WĄSKIEJ DRODZE" powinniśmy "świecić przykładem" miłości. Miłość przetrwa na wieki. W KRÓLESTWIE miłość będzie wieczna.
To jest tylko moja myśl na temat pierwszej zwrotki. Na całość wiersza mam trochę inne spojrzenie. Bóg daje nam MIŁOŚĆ i MĄDROŚĆ. Wyznaczył nam prawa i obowiązki CHRZEŚCIJAŃSKIE. Dał nam rozum, abyśmy sami mogli podejmować trafne decyzje. Mimo tego to my, wędrując po wąskiej drodze DO KRÓLESTWA BOŻEGO, jesteśmy zachwiani. Nie kroczymy dokładnie po wyznaczonej nam WĄSKIEJ DRODZE! Od czasu do czasu (można by nawet powiedzieć, że często) zbaczamy z niej, nie trzymamy się wyznaczonych zasad BOŻYCH. Uginamy się, jak drzewo podczas burzy.
(...) "I dokonasz zmian w dniu ostatecznym". Tak, to prawda, Bóg dokona radykalnych zmian. Ta myśl może uszczęśliwić niejednego.
(...) "Stworzyłeś umysł...". Nasuwa mi się pytanie: dlaczego teraz ten umysł nie wysłuchuje Cię w pełni, BOŻE?!!! Rodzaj ludzki miał być stworzony na podobieństwo BOŻE, czy teraz nie jest jego hańbą?
Spróbuję to teraz streścić w jednym zdaniu. Ten tekst przedstawia NAS, naszą chwiejność w służbie Panu Bogu i Jezusowi Chrystusowi. Dlatego jest odchylony.
Ja zinterpretowałem to w ten sposób. Może nie jest to trafna myśl, dlatego do Was piszę. Proszę zarazem o podzielenie się waszymi odczuciami po przeczytaniu tego listu. Jeżeli macie odpowiedzi na zadane pytanie, to bardzo bym prosił o nadesłanie mi ich. Jeżeli chcecie zamieścić jakiś fragment mojego tekstu, to bardzo proszę nie podawać moich danych osobowych.

Od Redakcji. Dociekliwemu Czytelnikowi wysyłamy książką "Skarby Świątyni", której autorem jest Alfred. J. Palla

powrót do góry wersja do druku