Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Betania - Strona główna - Szukaj
 

powrót wersja do druku

The Herald
Zmiastun Królestwa Chrystusowego

Numer 2 - 2008


Spis treści

 Untitled Document

Na początku...

Cudowny Doradca
Jezus został doświadczony, by móc zostać doradcą.

Książę Pokoju
Zanim zaprowadzi trwały pokój, Jezus najpierw zaspokoił sprawiedliwość.

Miłość wiecznego Ojca
Najważniejszym prawem jakie zostanie zapisane na sercach ludzi, będzie prawo miłości.

Bóg Mocny
Jezus ma moc by wypełnić plan swego Ojca.

Logos według apostoła Jana
Był od początku u Boga, ale był od Niego odrębny.

Wąż Starodawny
Duma zniweczyła mądrość, pogrążając świat w grzechu.

Zły Strażnik - Diabeł
Zamiast chronić człowieka, diabeł wypaczył sprawiedliwość i stał się jego wrogiem.

Szatan, oskarżyciel
Szatan miłuje tylko siebie samego.

Lewiatan, Smok
Przeciwnik posługuje się strachem i bojaźnią.

Cztery Przymioty Boga


powrót wersja do druku

 

 Untitled Document

Boża miłość

Miłość wiecznego Ojca

A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy - Jan. 1:14.

W swej ewangelii, św. Jan nazywa Jezusa Słowem (po grecku: Logos). Jest On tak nazwany, ponieważ jest przedstawicielem i rzecznikiem Boga względem świata. Adam Clarke pisze: "Logos - które to słowo oznacza słowo mówione, mowę, elokwencję, doktrynę, rozsądek albo zdolność argumentowania - jest bardzo dobrym określeniem dla Jezusa. Jest On bowiem prawdziwą światłością ‘która oświeca każdego człowieka’ (w. 9), źródłem mądrości obdarzającym wszystkich życiem, światłem, poznaniem i rozumem" (Clarke’s Commentary). W zapisie Izaj. 9:6,7 Jezus nazwany jest Wiecznym Ojcem. Werset ten mówi o królestwie, jakie On ustanowi na ziemi. "Tytuł ten nie może być interpretowany w anachronicznym, trynitarskim sensie. Byłoby to zresztą problematyczne z teologicznego punktu widzenia, ponieważ Syn jest królem mesjańskim i jest postacią inną od Boga Ojca" (N.E.T. Bible Commentary). Sam fakt, że Jezus został nazwany Ojcem Wieczności nie oznacza, że jest samym Bogiem Ojcem.

Izrael

Logos był z Bogiem od samego początku i stworzył wszystkie rzeczy (Kol. 1:15-18). Jako Logos, Jezus był przedstawicielem zesłanym przez Ojca, najpierw do narodu Izraelskiego a następnie do pogan. Chociaż naród żydowski jako całość odrzucił Go, to jednak nieliczni zostali Jego uczniami. Od czasu pierwszego przyjścia Chrystusa, Kościół głosił dobrą nowinę o królestwie, królestwie które odrodzi ludzkość do doskonałości utraconej niegdyś w Edenie, oraz zaprowadzi pokój między Bogiem a człowiekiem.

Bóg wielokrotnie ostrzegał Żydów, że ukarze ich jeżeli okażą się niewierni wobec jego przymierza. W 3 Moj. 26, Bóg stwierdza, że jeżeli naród po odbyciu kary wyzna swe grzechy oraz grzechy swych ojców, wówczas On wspomni na przymierze zawarte z Jakubem, Izaakiem i Abrahamem. Przymierze Abrahama jest podwaliną planu Bożego, ponieważ to za jego pośrednictwem błogosławione będą wszystkie rodzaje ziemi (1 Moj. 22:15-18).

Mimo iż Izrael okazał się niewierny w czasie pierwszej obecności Jezusa, to jednak gdy Kościół Wieku Ewangelii zostanie skompletowany, Bóg ponownie zacznie współpracę z Izraelem, żeby za jego pośrednictwem zbawić całą ludzkość. Otrzymawszy już siedmiokrotne karanie (3 Moj. 26:28), powrócili oni do swej ziemi, czekając na rozpoczęcie się wieku błogosławieństw. W czasie Królestwa, Bóg zapisze swe prawo na sercach ludzkich i zawrze z nimi Nowe Przymierze za pośrednictwem narodu żydowskiego (Jer. 31:31,33-34). Co będzie zapisane na tych sercach? Z pewnością nie surowa litera Zakonu znanego ze Starego Testamentu, ale raczej duch tego prawa: "bo litera zabija, duch zaś ożywia" (2 Kor. 3:6). Żydowscy przywódcy uznawali jedynie literę prawa, a zwłaszcza różnorodne dodatkowe przepisy do Zakonu, jakie powstały na przestrzeni lat. Dlatego właśnie krytykowali oni uczniów za zrywanie kłosów w sabat. Jezus powiedział im: "Sabat jest ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla sabatu" (Mar. 2:27). Gdy z kolei zarzucili Jezusowi uzdrowienie człowieka w sabat, Jezus zapytał ich: "Jeśli osioł lub wół którego z was wpadnie do studni, czy zaraz, nawet w dzień sabatu, go nie wyciągnie?" (Łuk. 14:5).

Nowe prawo zapisane na sercach ludzi będzie miało za cel pomagać, a nie utrudniać. Podstawową różnicą pomiędzy Starym i Nowym Przymierzem jest to, że Boże prawo w przyszłym wieku będzie wskazywać na miłość i uczyć jej; zarówno o najwyższej miłości Bożej jak i miłości do bliźniego (Jak. 2:8). Bóg bowiem tak umiłował świat, że posłał swego jedynego syna, Logosa, aby ten umarł za nas jako "okup za wszystkich" (1 Tym. 2:6). W ten sposób Jezus stał się zbawieniem dla Kościoła w czasie Wieku Ewangelii, a dla całego świata w czasie Wieku Tysiąclecia.

Waga miłości

"Nowe przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem; abyście się i wy wzajemnie miłowali" (Jan. 13:34)."Po tym poznaliśmy miłość, że On za nas oddał życie swoje; i my winniśmy życie oddawać za braci. Jeśli zaś ktoś posiada dobra tego świata, a widzi brata w potrzebie i zamyka przed nim serce swoje, jakże w nim może mieszkać miłość Boża?" (1 Jan. 3:16-17).Gdyby cały świat stosował w praktyce te zalecenia z ust naszego Pan, jakże inny byłby to świat! Nie byłoby ubóstwa, przestępstw ani wojen; wszyscy pomagaliby sobie nawzajem i nikt nie byłby w potrzebie. Jak ktokolwiek mógłby okraść swego sąsiada albo toczyć przeciwko niemu wojnę, jeżeli miłowałby go tak, jak samego siebie? Dlatego też jednym z najważniejszych praw jakie Logos zapisze na sercu ludzkości w czasie Wieku Tysiąclecia, będzie prawo miłości. Gdy zadano Mu pytanie o największe przykazanie, Jezus odpowiedział: "A On mu powiedział: Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej. To jest największe i pierwsze przykazanie. A drugie podobne temu: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się cały zakon i prorocy" (Mat. 22:37-40). Mamy być znani ze względu na słowa i czyny, ponieważ z uwagi na te właśnie cechy rozpoznawane są zarówno dzieci Boże jak i dzieci diabła: "Po tym poznaje się dzieci Boże i dzieci diabelskie. Kto nie postępuje sprawiedliwie, nie jest z Boga, jak też ten, kto nie miłuje brata swego" (1 Jan. 3:10) Gdy prawo Boże zostanie zapisane na sercach wszystkich ludzi w przyszłym wieku, będzie ono również obejmować prawo miłości. Okoliczność ta zupełnie przeobrazi świat. Gdy prawo miłości zacznie być wykonywane, wówczas nawet te błogosławieństwa jakich doświadczamy dzisiaj, wydawać się będą nieistotne w porównaniu z łaskami jakich dostąpi ludzkość okazująca sobie nawzajem miłość, krocząca po drodze świętej w kierunku doskonałości, by móc się okazać godną spotkania z Bogiem (Izaj. 35:8).

Szatan

W przeciwieństwie do tego ideału, nasz dzisiejszy świat jest daleki od doskonałości, znajdując się pod wpływem szatana, który nie postępuje zgodnie z prawem miłości. Jest on przeciwieństwem Logosa. W miejsce miłości, doradza on nienawiść. Zamiast szczodrości, promuje on chciwość. Bogaci stają się jeszcze bogatsi kosztem ubogich. Metody szatana związane są z dumą, osobistą chciwością, nacjonalizmem i ideami fałszywych religii; wszystkie one wywoływały niepokoje na świecie na przestrzeni dziejów. Cechy te również znajdą swoją kulminację w krótkim czasie ucisku (Obj. 16:13,14), który nauczy ludzkość, że nie jest ona w stanie rozwiązać swych problemów samodzielnie, lecz potrzebuje w tym celu zaprowadzenia tysiącletniego Królestwa. Szatana jest "ojcem" kłamstwa (Jan. 8:44). Z powodu swego kłamstwa, szatan jest również od samego początku mordercą i nie przyniósł na świat niczego innego poza śmiercią, doprowadzając do upadku pierwszych rodziców w Raju. W przeciwieństwie do niego, Jezus jest "ojcem wieczności" który nauczał słów prawdy w sposób pełen miłości: "I zadali mu takie pytanie: Nauczycielu, wiemy, że dobrze mówisz i nauczasz, i nie masz względu na osobę, lecz zgodnie z prawdą drogi Bożej nauczasz" (Łuk. 20:21). Jako "ojciec wieczności", Jezus ma ten sam cel co Jego Ojciec: "Który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy. Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, który siebie samego złożył jako okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwym czasie" (1 Tym. 2:4-6).

W Wieku Tysiąclecia, Jezus przyniesie ludzkości życie, a dzieło to rozpocznie od narodu Izraelskiego. Reszta ludzkości również otrzyma to zaproszenie do życia i zostanie przyprowadzona do pierwotnej doskonałości i życia wiecznego, jakie miał Adam zanim zgrzeszył. Gdy Jezus dopełni dzieła zbawienia, klątwa jaka ciąży na ludzkości od czasu upadku zostanie ostatecznie zdjęta, a jej skutki będą cofnięte. Wszystkie rzeczy będą nowe (Obj. 21:5).

Usunięcie szatana

Szatan pragnie, aby świat szedł za nim. Jednakże zamiast otrzymać życie, wszyscy ci, którzy będą chcieli go naśladować, zostaną zniszczenie pod koniec Wieku Tysiąclecia w okresie zwanym "krótkim czasem" (Obj. 20: 7-10, Rzym. 16:20). Usunięcie wpływu szatana na świat i zastąpienie go przez Logosa miłością, gwałtownie przeobrazi przeklęty od czasu Adama świat w błogosławiony raj. Oby ten czas odnowienia wszystkich rzeczy nadszedł jak najszybciej. (Dz. Ap. 3:19-22).

"I widziałem nowe niebo i nową ziemię; albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma. I widziałem miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego. I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi, i otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły. I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. I mówi: Napisz to, gdyż słowa te są pewne i prawdziwe" (Obj. 21:1-5).

- Paul i Jeff Mezera -

powrót do góry wersja do druku