Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj

GRZESZNICY - Naśladujący świątobliwość.

Do jakiego stopnia ludzie upadli raz uświęceni mogą naśladować świątobliwość? Czy ich oddalenie się od Boga ogranicza ich wladzę naśladowania świątobliwości w charakterze?

Nie jestem co do tego pewny. Zdaje się, że w tym względzie zachodzi pewna różnica pomiędzy ludźmi a upadłymi duchami. Jest prawdopodobnym, że ludzie będący narzędziami onego wielkiego przeciwnika, mogą do pewnego stopnia udawać świątobliwość i mówić z tego punktu zapatrywania. Lecz moje doświadczenie z ludźmi jest, że którzy raz porzucą prawdę, różnica charakteru staje się w nich tak widoczna, że można widzieć jakiego są ducha; można zauważyć że nie mają już więcej ducha Pańskiego - ducha cichości, łagodności, cierpliwości, braterskiej miłości itp., a raczej odznaczają się duchem gniewu, złości, zazdrości, sporu i nienawiści. Taki jest zazwyczaj znak. Mniemam że tacy sami nie mogą temu zaradzić, że w rzeczywistości nie wiedzą do jakiego stopnia są zmienieni. Myślę, że Pan daje nam podstawę do mniemania że tak rzecz się ma, gdy, jak pamiętacie, mówi nam że nie możemy czytać serc, lecz zewnętrzne życie czytać możemy. "Z owoców ich poznacie je." Zatem jeżeli. którzy odznaczają się duchem złym, dokuczliwym językiem i z upodobaniem czynią niesprawiedliwość, w wyraźnym przeciwieństwie do Słowa Bożego, to świadczy o zmianie ich serca, o zmianie ich ducha; że tam już nie rządzi więcej duch święty, tak jak kiedyś rządził.

KPiO 1910; ang: 647