Redakcja - Na Straży - Wędrówka - The Herald - Księgarnia i Czytelnia - Biblia Gdańska - Betania - Strona główna - Szukaj


Drukowanie Drukowanie
Drukuj Pytanie
Drukuj Straż 1949, nr. 8
1949 Numer 8.
Straż 1949 Rok
Straż i Zwiastun Obecności Chrystusa
Biblioteka
 

Czy jest różnica pomiędzy zachowaniem a wypełnieniem zakonu?

Tak, jest różnica i aby różnicę tę dobrze zauważyć i zrozumieć, należy pamiętać, że zakon Mojżeszowy, a raczej zakon Pański, dany Izraelitom przez Boga za pośrednictwem Mojżesza, składał się z dwu części:

  1. część moralna, zawierająca się w przykazaniach i
  2. część rytualna, wyrażona w różnych ofiarach i ceremonialnych obrządkach zakonnych.

Część pierwsza była ową częścią, którą należało zachować aby można otrzymać nagrodę zakonu - żywot wieczny, jak czytamy: "Zakon (dziesięć przykazań) nie jestci z wiary; lecz człowiek, któryby je czynił (przykazania zachował doskonale), żyć będzie przez nie." - Gal. 3:12.

Ta część zakonu była kodeksem prawnym dla całego Izraela i zachowaną byłaby przez takiego Izraelitę, któryby do tych dziesięciu Boskich przykazań zawsze i pod każdym względem stosował się, nie tylko w literze, ale i duchu. Żydzi zakonu tego nie zachowali, albowiem żaden nie był w stanie doskonale zastosować się do wszystkich wymagań zakonu. Moralna część zakonu była miarą, czyli wzorem, probierzem doskonałego człowieka, przeto ludzie niedoskonali nie mogli tego doskonałego wzoru zachować. Człowiek Chrystus Jezus był doskonałym człowiekiem i jako taki On był w stanie zachować zakon i też go zachował - nigdy nie pogwałcił żadnego z Boskich przykazań.

Rytualna część zakonu była, jak określił to apostół Paweł, "cieniem," czyli obrazem, figurą rzeczy przyszłych (Żyd. 10:1). Różne ofiary przepisane zakonem, wraz z kapłaństwem Aaronowym, świątnicą i t. d., ustanowione były tylko do czasu (Żyd. 9:10). To też Jezus, zrozumiawszy cel tej części zakonu, dobrowolnie zgodził się wypełnić tę część zakonu, czyli stać się prawdziwą ofiarą, na którą tamte były tylko obrazem. "Przetoż wchodząc na świat (występując z Swoją misją publicznie - w czasie Swego chrztu w Jordanie), mówi: Ofiary i obiaty nie chciałeś aleś Mi ciało sposobił; przeto idę (na początku ksiąg napisano o Mnie) abym czynił, o Boże, wolę Twoją. Powiedziawszy: żeś ofiary, obiaty, całopalenia i ofiary za grzech nie chciał ani Sobie upodobał (które według zakonu bywają ofiarowane) i oświadczywszy: Oto idę abym czynił, o Boże, wolę Twoją, znosi tamte (ofiary figuralne) aby wtóre (prawdziwe) postanowić (wypełnić)." - Żyd. 10:5-14.

Tak więc Jezus, przez doskonałe posłuszeństwo zakonowi (dziesięciu Boskim przykazaniom) zachował zakon, a przez dobrowolne poświęcenie Samego Siebie na ofiarę Bogu, za grzechy świata i przez wierne dopełnienie tej ofiary na Kalwarii, On wypełnił zakon. W tym wypełnianiu zakonu mają także udział członkowie Kościoła, czyli ciała Chrystusowego, którzy pod Nim jako Arcykapłanem, mają przywilej stawiać ciała swe "ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu." - Rzym. 12:1; 1 Piotra 2:5.

Straż 1949.8