|
Obj. 12:1. Jakaby to figura była w tym tekście?
Mówi tam o niebie i o niewieście obleczonej w słońce, z księżycem pod nogami jej. W symbolicznym znaczeniu niebo przedstawia władze duchowe, włączając też eklezjastyczne, czyli religijne. W wieku ewangelistycznym na horyzoncie niebieskim (eklezjastycznym) zajaśniał nowy Kościół (niewiasta) okolony nimbem słonecznym (obleczona w słońce). Tym nimbem, czyli słońcem Kościoła, jest Ewangelia Chrystusowa.
Kościół ewangeliczny nie znosił ani obalał zakonu danego żydom; przeciwnie, opierał się na zakonie i na Starym Testamencie. Apostół mówi, że wiele rzeczy starozakonnych było cieniem (obrazem) przyszłych dóbr (Kol. 3:16-17; Żyd. 10:1), w podobieństwie jak światło księżyca jest odblaskiem światła słonecznego. To oparcie Kościoła na zakonie i proroctwach Starego Testamentu jest pięknie pokazane w tym obrazie, gdzie mówi, że owa niewiasta, przyobleczona w słońce, stała na księżycu.
Straż 1948.10
|
Drukowanie