Wolność?! - Cześć, Kuba! Co jesteś taki zamyślony? - Misia przyglądała się bratu. - O! Cześć! Już jesteś? - Kuba dopiero teraz zauważył siostrę. - Myślę o tej dzisiejszej pogadance w szkole. - O tej o alkoholu, papierosach, narkotykach i innych uzależnieniach - upewniała się Misia. - No właśnie... Wcześniej rozmawiałem z Włodkiem... - Och! On się dziś nieźle popisywał! - Martwię się, bo on to wszystko tak właśnie dziwnie traktuje. - Co znaczy: dziwnie? - Mówię ci, że rozmawiałem z nim wcześniej. Zaraz jak pani zapowiedziała, że będzie ta pogadanka i spotkanie z Jurkiem - narkomanem, to Włodek mówi do mnie: "No to mamy godzinę laby". To ja go pytam: "Dlaczego?" A on na to, że znowu jakiś nawrócony będzie truł, jakie to szkodliwe i takie tam. Więc go pytam, czy uważa, że to nieprawda. A on mówi, że to tylko takie marudzenie dorosłych, że starzy to by chcieli młodym całą przyjemność życia odebrać, że ciągle tylko wszystkiego zakazują i straszą, że to szkodliwe a tamto grozi chorobą albo śmiercią, a sami palą, piją i robią, co im się podoba. No i potem na tym spotkaniu to się tak wygłupiał i zadawał durne pytania i tak przeszkadzał, że pani musiała wyprowadzić go z sali... - Ciekawe, skąd mu takie pomysły chodzą po głowie? - zastanawiała się Misia. - Zresztą trochę racji ma. Niektórzy dorośli rzeczywiście nam tłumaczą, że nie wolno palić papierosów, bo to szkodzi zdrowiu a sami palą... - A ja myślę, że to jest tylko dowód na to, że łatwo zacząć a później trudno przestać... - Ty wiesz, że masz rację!? - Misia ze zdumieniem popatrzyła na brata. - Pani Marta często mówi, że chciałaby przestać palić, i czasem nawet udaje się jej na trochę ale jeszcze nie udało jej się wytrzymać dłużej niż dwa tygodnie. - Pan Wacek też już dawno się leczy, żeby nie pić... - Więc to nie jest takie proste... - Ten chłopak dzisiaj też opowiadał, jak jemu było trudno. Musiał walczyć nie tylko z własnym organizmem, który fizycznie cierpiał, gdy nie dostawał tego, do czego był przyzwyczajony. Musiał też toczyć walkę ze swoim myśleniem, musiał ciągle przypominać sobie dlaczego jest w szpitalu, dlaczego chce skończyć z nałogiem, co złego zrobił swojej rodzinie i sobie samemu, gdy był pod wpływem narkotyków i właściwie nie kontrolował tego co robił. - A później, gdy już wrócił do domu, też było mu ciężko. - No, bo przecież spotykał się z tymi samymi ludźmi, którzy wciągnęli go w narkotyki, i oni znowu próbowali go sobie podporządkować. - Na szczęście ciągle współpracował z grupą, która go wspierała, gdy wychodził z nałogu i nadal mu pomaga. - On im też pomaga. I innym ludziom też. - Do szkoły też przyszedł, żeby pomóc nam wszystkim. - Ty chyba nie masz problemu z papierosami albo z narkotykami? - Nie mam. Ale kiedy ci dokuczają i śmieją się, i namawiają to wcale nie jest łatwo być "innym". - Miałeś takie problemy w klasie albo na podwórku? - No. I dalej się zdarzają, chociaż teraz moi kumple wiedzą, co myślę o tych rzeczach i przestali się czepiać. Dobrze, że Jurek mówił też o tym, jak nie dać się namówić, jak unikać złego towarzystwa i żeby walczyć o swoje prawo do bycia "innym". - Słuchaj, to może jest większy problem, niż ja myślałam? - Misia usiadła obok brata. - Ja akurat nie musiałam dotąd nikomu tłumaczyć dlaczego nie robię tego czy tamtego, bo Baśka i Jolka też nie palą i u nich w domach też nikt... - No, łatwiej jest, gdy się ma wkoło siebie ludzi co myślą podobnie jak ty. *** - Wiesz, przypomniało mi się ostatnie spotkanie w Krakowie. Pamiętasz, wujek pytał, jak to jest z tą naszą chrześcijańską wolnością. - Aha! Czy jesteśmy wolni, skoro prawo Boże stawia przed nami wiele znaków zakazu? - Tak, właśnie. - Podobała mi się myśl, że możemy wybierać i że te zakazy nie są po to, aby ograniczyć wolność, tylko są dla naszego dobra, pokazują mądry kierunek. I tak to właśnie jest. Bo czy pani Marta, pan Wacek albo Jurek są rzeczywiście wolni? Wybrali jak chcieli, inaczej niż im radzili inni, inaczej niż doradziłby im Pan Bóg i co osiągnęli? - Zmartwienia, kłopoty ze zdrowiem, przestępstwo, więzienie i właśnie zniewolenie. - powoli wyliczał Kuba. - Chcą przestać, ale nie potrafią, albo jest to bardzo trudne. - Kuba znowu się zamyślił - Ojej! Zagadaliśmy się a przecież obiecaliśmy, że przygotujemy coś do obiadu. - Misia z niepokojem spojrzała na zegarek. - A co trzeba zrobić? - Musimy obrać ziemniaki i marchewkę. - Chodźmy. Pomogę ci i pogadamy przy okazji. Dzieci poszły do kuchni. Misia wyciągnęła warzywa ze spiżarni. Kuba szukał w szufladzie noży i obieraczek. Szybko podzielili się robotą: Misia skrobała ziemniaki, Kuba marchewki. - Pamiętasz małą Kasię? - spytał nagle chłopiec. - Pewnie... - Pamiętasz, jak mama tłumaczyła jej, żeby nie dotykała garnka na kuchence? - Aha! A ona jednak chciała go złapać i w końcu ściągnęła ten nieszczęsny garnek na własną główkę. Dobrze, że był pusty i zimny i skończyło się tylko guzem a nie poparzeniem, na przykład. - No właśnie. I tak sobie myślę, że Pan Bóg też tak, jak mama Kasi, mówi ludziom, co jest dla nich złe a co dobre, ale oni, tak jak Kasia, nie zawsze słuchają i potem mają "guzy". Misia zastygła z na wpół obranym ziemniakiem w ręce. - Mama Kasi była bardzo smutna, gdy dziewczynka płakała a guz na głowie robił się duży i fioletowy. I szybko szukała sposobu, by jej pomóc. - No, przyłożyła jej jakąś mrożonkę z lodówki. - Pan Bóg też chyba tak się smuci i szuka pomocy dla człowieka. Zamyślona Misia pokiwała głową, płucząc ziemniaki i marchewkę. A co Ty myślisz o ograniczeniach, zakazach i nakazach, które spotykasz na swojej drodze? W czym możesz zobaczyć miłość Pana Boga i troskę o nasze dobro? Jak możesz skutecznie bronić swojej wolności, gdy ktoś próbuje nakłonić cię do robienia rzeczy, których nie pochwalasz? Może i Ty spotykasz się z namowami, wyśmiewaniem, agresją? Może potrzebujesz pomocy? A może przeciwnie, potrafisz sobie z tym radzić i mógłbyś podpowiedzieć coś innym? Może chciałbyś do nas o tym napisać? Chcę być wolny więc nie palę papierosów nie piję alkoholu trzymam się z daleka od narkotyków Czego jeszcze unikasz, aby zachować wolność? Wszystko mi wolno, ale nie wszystko jest pożyteczne. Wszystko mi wolno, lecz ja nie dam się niczym zniewolić 1 Kor. 6:12 Do tekstu wkradły się podstępem literki F. Usuń je i rozszyfruj tekst:

powrót do góry wersja do druku