Na Straży 1995/4/07, str. 99
Poprzedni artykuł
Wstecz

SPRAWOZDANIE
Z KONWENCJI GENERALNEJ

która odbyła się w hali K. S. „Wisła” w Krakowie w dniach 8 i 9 lipca 1995 roku.

Pierwszy dzień konwencji: sobota 8 lipca 1995 r.

Konwencja rozpoczęła się o godz. 9. 00 pieśnią nr 1 oraz modlitwą. Zebranych braci i siostry z całego kraju, a także zza granicy powitał przewodniczący pierwszego dnia konwencji br. Józef Sygnowski. W słowie wstępnym nawiązał on do wersetu przewodniego konwencji z proroctwa Izajasza 49:5 „Bóg mój jest siłą moją” oraz do odczytanego wersetu i tekstu Manny. Bardzo miło było gościć w naszym gronie drogich braci i siostry tej samej kosztownej Prawdy z tak odległych krajów jak Australia i USA, oraz bliższych jak Francja, Belgia, Niemcy, Rumunia i Ukraina.

Po przekazaniu komunikatów organizacyjnych oraz zaśpiewaniu pieśni „Witamy serdecznie”, pierwszym wykładem ze słowa Bożego usłużył br. Józef Kłusak. W wykładzie „Uświęcająca moc Prawdy” za podstawę swoich rozważań mówca przyjął słowa naszego Pana, zanotowane przez Ew. Św. Jana 17:17. Po przyjęciu Pana do naszych serc, a potem przez studiowanie i rozumienie Bożych słów, słuchanie Jego woli – uświęcająca moc Prawdy spłynie na nas i przyodziani będziemy mocą z wysokości.

Drugim wykładem usłużył br. Adolf Dębski z Francji. Na podstawie słów Pańskich z Ewangelii Łukasza 21:24 rozważania swoje zatytułował „Czasy pogan i deptanie Jeruzalemu”. Wybrane wersety Pisma Świętego na len temat, poparte świadectwami historyków świeckich dowodzą, że początek władzy pogan rozpoczął się z dozwolenia Bożego w roku 606 p.n.e. detronizacją Sedekiasza – ostatniego króla figuralnego Królestwa Bożego. Z proroctw Pisma Świętego wynika, że czas trwania władzy tych królestw wynosić miał 2520 lat. Doprowadza nas to do roku 1914 jako końca czasu, w którym upoważnienie do panowania (dzierżawa władzy) zostało im wypowiedziane. Prawie równolegle z tym faktem, zgodnie ze słowami Pana, Jeruzalem nie jest deptane od pogan. Dowodem tego jest powstanie państwa Izrael, zgromadzenie się tego narodu w ziemi praojców i jego wszechstronny rozwój. Łaska Boża powraca do tego narodu, chociaż spotykają go jeszcze srogie doświadczenia, które trwać będą aż do momentu zawarcia z nimi Nowego Przymierza, którego błogosławieństwa spłyną także na pozostałe narody świata.

Po przerwie, przekazaniu pozdrowień, jakie napłynęły z różnych stron kraju i zza granicy, kolejnym wykładem usłużył br. Michał Kopak. Wykład swój „Przyjdź Królestwo Twoje”, mówca oparł na słowach Modlitwy Pańskiej. Obietnica Królestwa Bożego jest podstawową nauką Ewangelii. Tymi słowami nadziei rozpoczął i zakończył swoją ziemską misję nasz Pan (Ew. Św. Marka 1:14, Ew. Św. Mateusza 26:29).

Po przerwie obiadowej sprawozdanie z zebrania braci starszych, diakonów i przedstawicieli zborów z dnia 15.06.1995 r. odczytał zebranym br. Henryk Plewniok.

Ostatnim wykładem pierwszego dnia konwencji usłużył br. Eugeniusz Dowgan z Ukrainy. Mówca użył słów apostoła św. Pawła z 1 Listu do Koryntian 2:2, za podstawę swojego wykładu „Naśladowanie Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego”.

Zgromadzonych braci i siostry pożegnał br. Zdzisław Kołacz – przewodniczący popołudniowej części konwencji. Zakończono ją pieśnią 402 i wspólną modlitwą Pańską o godz. 17. 00.

Drugi dzień konwencji: niedziela 9 lipca 1995 r.

Drugi dzień bratniej społeczności rozpoczęto o godz. 9. 00 pieśnią 260 i modlitwą. Po powitaniu zebranych przez br. Zdzisława Kołacza, odczytaniu wersetu i tekstu Manny i podaniu komunikatów organizacyjnych, pierwszym wykładem pt. „Lepszy Pośrednik” usłużył gość z Francji br. Kazimierz Tomiak. Przewodni werset wykładu stanowiły słowa apostoła św. Pawła z Listu do Żydów 8:6.

Druga część braterskiej społeczności poświęcona była wyborom braci do usługi międzyzborowej, pełnienia statutowych funkcji w naszym Zrzeszeniu, oraz do pracy w poszczególnych komitetach. Tą część zebrania prowadził br. Józef Sygnowski.


KONWENCJA GENERALNA, KRAKÓW 8-9 LIPIEC 1995   (Powiększ zdjęcie)

Bracia wybrani do usługi międzyzborowej:

1. br. Zdzisław Kołacz
2. br. Roman Rorata
3. br. Józef Sygnowski
4. br. Henryk Kamiński
5. br. Stanisław Sroka
6. br. Henryk Plewniok
7. br. Eugeniusz Szarkowicz
8. br. Andrzej Dąbek
9. br. Józef Kłusak
10. br. Aleksander Lipka
11. br. Paweł Suchanek
12. br. Piotr Krajcer
13. br. Stanisław Sablik
14. br. Jan Knop
15. br. Franciszek Olejarz
16. br. Adam Kubie
17. br. Józef Garbacz
18. br. Jan Litkowicz
19. br. Daniel Krawczyk
20. br. Grzegorz Kwaśnik

Do pełnienia poszczególnych funkcji w Zrzeszeniu wybrani zostali:

1. Przewodniczący – br. Zdzisław Kołacz
2. I zastępca przewodniczącego – br. Józef Sygnowski
3. II zastępca przewodniczącego – br. Paweł Suchanek
4. Sekretarz – br. Henryk Plewniok
5. Zastępca sekretarza, księgarz – br. Krzysztof Nawrocki
6. Skarbnik – br. Paweł Dąbek

W skład komisji rewizyjnej wybrano:

1. br. Erwin Hojnca
2. br. Edward Pietrzyk
3. br. Edward Sadowy

Zaakceptowano wysuniętą przez komisję kandydaturę na przewodniczącego, którym został br. Edward Sadowy. Upoważniono także komisję do skorzystania z pomocy biegłego księgowego w razie zaistnienia takiej potrzeby.

Do komitetu redakcyjnego wybrano braci:

1. br. Roman Rorata
2. br. Michał Targosz
3. br. Piotr Krajcer
4. br. Adam Olszewski
5. br. Łukasz Szatyński
6. br. Daniel Iwaniak
7. br. Henryk Kamiński
8. br. Krzysztof Nawrocki
9. br. Piotr Mrzygłód
10. br. Piotr Kubic
11. br. Jan Knop
12. br. Aleksander Lipka
13. br. Mieczysław Jakubowski

Na przewodniczącego kolegium redakcyjnego wybrano br. Romana Roratę.

Zaakceptowano także propozycję, aby kolegium dokonało między sobą podziału pracy, łącznie z wyborem braci kontrolujących artykuły, oraz aby w razie potrzeby mogło dobrać do swego grona współpracowników.

Organizację pracy z młodzieżą powierzono komitetowi w składzie:

1. br. Edward Sadowy
2. br. Piotr Mrzygłód
3. br. Adam Olszewski
4. br. Marek Dziewoński
5. br. Czesław Kasprzykowski

Komitet zaproponował na przewodniczącego br. Czesława Kasprzykowskiego, co zostało przyjęte większością głosów.

Sprawy pomocy dla niezamożnych braci i sióstr powierzono br. Andrzejowi Dąbkowi.

Zaakceptowano także Polski Komitet Organizacyjny kolejnej konwencji międzynarodowej na Węgrzech w 1996 roku w składzie:

1. br. Piotr Mrzygłód
2. br. Henryk Szarkowicz
3. br. Józef Siedleczka

Przez głosowanie przyjęto dwuletni czas trwania kadencji wszystkich wybranych w dniu dzisiejszym braci.

Po przerwie pieśnią „Pójdź za Jezusem” poprzedzono okolicznościowy wykład br. Jana Knopa do chrztu. Ta bardzo ważna dla wszystkich chwila stała się szczególnie pamiętnym dniem dla 12 braci i 14 sióstr, którzy postanowili przed wieloma świadkami okazać postanowienie serca, że odtąd służyć będą Panu.

Pieśnią „Chcę śladem Jezusa iść” zakończono tę część społeczności, a w przerwie obiadowej chrztu przez zanurzenie w wodzie udzielił br. Aleksander Lipka.

Wykładem pożegnalnym usłużył br. Andrzej Dąbek. Swój wykład „Czujcie i módlcie się”, mówca oparł na takich właśnie słowach rady i prośby naszego Pana, zanotowanych przez Ew. Św. Mateusza 26:41.

Podsumowania Konwencji dokonał br. Józef Sygnowski. Brat podziękował Ojcu Niebieskiemu i naszemu Panu Jezusowi Chrystusowi za błogosławiony przywilej skorzystania z takiej błogiej przystani. Podziękowanie wyraził także wszystkim braciom i siostrom, którzy przez swoją usługę duchową bądź cielesną w jakikolwiek sposób wnieśli swój wkład do stworzenia atmosfery bratniej miłości, w której błogo czuliśmy się przez dwa dni i mogliśmy korzystać z obficie zastawionego Stołu Pańskiego. Życzenia swoje brat połączył ze słowami apostoła św. Pawła z 2 Listu do Koryntian 13:11-13. Pomimo najwspanialszej atmosfery, nadchodzi jednak to, co najmniej miłe – chwila rozstania.

Pozdrowienia, napływające z różnych stron kraju i świata do uczestników konwencji, były także jej miłym akcentem. Pragnieniem wszystkich uczestników było przesłanie miłych uczuć bratniej miłości tym, którzy łączyli się z nami myślami, chociaż cieleśnie byli oddaleni z różnych przyczyn.

Przez głosowanie wyrażono także życzenie, aby doznanymi uczuciami podzielić się z pozostałymi braćmi i siostrami na łamach czasopisma „Na Straży”.

Dziewiętnastą Generalną Konwencję zakończono o godz. 16. 00 zaśpiewaniem pieśni „Daj nam Panie wytrwać pośród burz”, wspólną modlitwą Pańską, oraz hymnem z Ew. św. Jana 3:16. Wykonane zostało pamiątkowe zdjęcie, które zamieszczamy wewnątrz czasopisma.

Za uczestników br. Henryk Plewniok


Następny artykuł
Wstecz   Do góry