Poprzedni artykuł
WsteczWsteczUmiłowani w Panu drodzy Braterstwo!
„Jezus Chrystus wczoraj i dziś, tenże i na wieki” – Hebr. 13:8.
Taki oto napis widniał przed naszymi oczyma przez dwa dni uczty duchowej we Włoszakowicach. Ze wszystkimi czytelnikami „Na straży” pragniemy się podzielić radością, jaką odczuliśmy na tym braterskim spotkaniu, które skupiło wyjątkowo dużo uczestników. Atmosfera duchowa była wspaniała, a tematy wykładów były tak urozmaicone, że mogli z nich skorzystać i przyswoić coś sobie tak młodsi, jak i starsi wiekiem bracia i siostry.
W pierwszym dniu konwencji wygłoszono pięć wykładów. Pierwszym wykładem na temat „Bo przyszedł Syn Człowieczy, aby szukał i zachował, co było zginęło” z Łuk. 19:10 usłużył br. D. Krawczyk. Rozpatrując przypadek Zacheusza brat zauważył i uzasadnił, że Pan w czasie swojej ziemskiej misji nie starał się odnaleźć wszystkich. Były tłumy ludzi, a Pan dostrzegł tylko Zacheusza siedzącego na drzewie. Jeśli chcemy, aby Pan zainteresował się nami, musimy i my oderwać się od ziemi, od naszych ziemskich zajęć i naprawdę pragnąć zobaczyć Pana, a Pan zawoła nas po imieniu i wejdzie w nasz dom. Drugim wykładem, na temat „Widzicie bracia powołanie wasze” usłużył br. Z. Skadłubowicz. Na podstawie znanej przypowieści o uczcie weselnej z Mat. 22:l-15 brat przedstawił, komu może być objawiona tajemnica mądrości Bożej. Trzecim wykładem, na temat „Ofiary uwielbienia” z 3 Mojż. 23:10-24 usłużył brat J. Sygnowski. Na podstawie ofiar sprawowanych w Izraelu brat starał się nas zachęcić, abyśmy się przekonali, czy ofiara każdego z nas jest przyjemną wonnością Panu. W czwartym wykładzie – na temat z l Mojż. 43:5 „Nie ujrzycie twarzy mojej, jeśli nie będzie brata waszego z wami” br. D. Kopak bardzo ciekawie przedstawił nam znaczenie spotkania Beniamina i jego braci z Józefem. W piątym wykładzie – na temat z l Sam. 22:l-2 „Adullam, miasto spoczynku” br. Pasterski przedstawił nam znaczenie przebywania Dawida w jaskini i tego, kto do niego przyszedł.
Wieczorem śpiewano wiele pieśni na chwałę Panu Bogu, a dla pobudzenia naszych serc.
Ciekawe wykłady były także następnego dnia. Wygłoszono ich w sumie cztery. W pierwszym wykładzie, na temat „Pochwała niesprawiedliwego szafarza” z Łuk. 16:l-13 br. D. Grudzień przedstawił nam znaczenie tej przypowieści, naświetlonej z wielu punktów widzenia. Drugim wykładem – na temat „Jordan wrócił się nazad” z Psalmu 114:3 usłużył br. J. Sygnowski. Brat ciekawie przedstawił, jak ludzkość w swoich grzechach spływa jak woda w kierunku śmierci. Bóg jednak odwróci bieg Jordanu przez zastosowanie okupu za ludzkość i będzie ona płynąć z powrotem, aby odzyskać utracony Raj. Trzecim wykładem na temat „Grzech Ijobowy” z Ijob 42:6 usłużył br. D. Kaleta. Brat mówił o tym, w czym Ijob zgrzeszył; my także możemy tak grzeszyć, wcale o tym nie wiedząc. Słyszeliśmy wiele cennych nauk dla siebie z życia i doświadczeń tego wspaniałego męża Bożego z ziemi Uz. Ostatnim, czwartym wykładem w drugim dniu konwencji, na temat „Z cienia śmierci do nadziei zmartwychwstania” usłużył br. J. Szopiński. Zastanawiając się wielokrotnie nad tym tematem widzimy, jak człowiek nisko upadł, a mimo to Bóg w Jezusie Chrystusie daje mu piękną nadzieję zmartwychwstania i życia wiecznego w szczęściu i radości.
Do wspaniałej atmosfery, jaka panowała na konwencji, przyczyniła się też młodzież, która deklamowała budujące wiersze między wykładami, a także pomagała w kuchni i przy stołach. Jesteśmy bardzo wdzięczni Pan Bogu i braciom gospodarzom za przygotowanie nam takiego pięknego przystanku duchowego. Uczta została podsumowana słowami z Listu apostoła Pawła do Filipian 4:4 „Czegoście się też nauczyli..., to czyńcie, a Bóg pokoju będzie z wami”.
Z przyjemnością pragniemy podzielić się z wszystkimi Czytelnikami pisma „Na Straży” doznanymi błogosławieństwami, jakich byliśmy uczestnikami na jednodniowej uczcie duchowej, która odbyła się w dniu 13 stycznia 1985 r. w sali Filharmonii Śląskiej w Katowicach.
Chociaż termin konwencji przypadł w okresie mroźnej zimy, to przecież nie było to przeszkodą dla zgromadzonych Braci i Sióstr, którzy do Katowic przyjechali niemal ze wszystkich stron kraju.
Wykłady, które usłyszeliśmy, były budujące i na czasie. Oto tematy wygłoszonych wykładów ze Słowa Bożego: Pierwszym wykładem usłużył br. D. Krawczyk pt. „Byłem umarły, a otom jest żywy na wieki wieków” (Obj. 1:18). Brat na podstawie Pisma Świętego przedstawił znaczenie śmierci i zmartwychwstania Jezusa, odpowiadając zarazem na wiele ważnych dla każdego człowieka pytań: Co to jest zmartwychwstanie, kiedy ono nastąpi, w jakich ciałach ludzie będą podnoszeni ze snu śmierci itp.
Następnym wykładem usłużył br. J. Sygnowski pt. „Idź, ukaż się kapłanowi” (Łuk. 5:12). Na podstawie zapisów z 3 Księgi Mojżeszowej brat szeroko omówił siedem rodzajów trądu, wskazując jednocześnie na ich pozaobrazowe znaczenie w życiu chrześcijanina.
Trzecim wykładem usłużył br. Z. Skadłubowicz pt. „Tragedia w wielkim domu” (Łuk. 16:11-31). W prostych, trafiających do każdego serca słowach mówca przedstawił znaczenie przypowieści naszego Pana, wskazując zarazem na własne, życiowe lekcje, które powinny być nauką dla każdego ojca i każdej matki wychowujących swe dzieci.
Po tym wykładzie nastąpiła przerwa obiadowa, podczas której siostry z okolicznych zborów ugościły wszystkich uczestników konwencji smacznymi posiłkami.
Po obiedzie usłyszeliśmy tylko jeden wykład, którym usłużył br. E Pietrzyk – „Czym jest mój skarb?” (Łuk. 12:32-34). Brat na podstawie Pisma Świętego starał się wykazać, że prawdziwym skarbem dla każdego człowieka jest mądrość – uosobiona w Jezusie, naszym Odkupicielu (Izaj. 33:6; 1 Kor. 1:30).
Bo tym wykładzie wysłuchaliśmy kilku pieśni w wykonaniu Młodzieżowego Chóru „SELA”. Na zakończenie konwencji dla przybyłych gości wyświetlono pokaz przeźroczy „Dla tej przyczyny”. Nadeszła chwila rozstania, gdyż wszystko ma swój początek i koniec. Bracia z trudnością przyjęli fakt rozstania się, gdyż nastrój duchowy konwencji był bardzo miły. Na twarzach uczestników można było wyczytać radość z odniesionych błogosławieństw. Wszyscy uczestnicy uczty wyrazili również życzenie, aby cząstką doznanej radości podzielić się z Czytelnikami naszego pisma „Na Straży”. Życzenie to spełniamy z przyjemnością, życząc wszystkim Czytelnikom błogosławieństwa Bożego.
Wstecz Do góry