|
|
|
Pieśni Wieczorne
Tekst na dzień 15 Sierpień. Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by Mu tak cześć oddawali. Jan 4:23
Chwalenie Pana Boga w duchu i w prawdzie nie ogranicza się tylko do modlitwy, uwielbienia, błagania i dziękczynienia. Ono sięga głębiej, dotykając uczuć serca i dlatego nie oznacza samego tylko "aktu chwalenia", ale raczej wskazuje na proces ciągnący się przez całe życie. Jest to życie chwalebne, w którym, przez spłodzenie z ducha i otrzymanie znajomości planu Bożego, człowiek przychodzi do jedności z Panem Bogiem, Jego prawem i wszystkimi szczegółami Jego planu. Według słów naszego Pana, pokarmem i napojem takiego człowieka staje się czynienie woli Bożej. Tak wygląda chwalenie Pana Boga w duchu i w prawdzie. Ono będzie wyrażało się w zginaniu kolan, w zdyscyplinowanej i pełnej czci postawie przy zbliżaniu się do Pana Boga w modlitwie osobistej, rodzinnej lub w gronie domowników wiary. Uwidoczni się ono również we wszystkich czynach i słowach. Serce oddane Panu Bogu będzie się starało, aby każdą zdolność wrodzoną podporządkować woli Bożej i Chrystusowej. Takie sposoby przynoszenia chwały Panu Bogu podobają Mu się i takich On pragnie. Z pewnością, prawdziwymi chwalcami poszukiwanymi przez Pana Boga mogą być tylko ci, którzy oddali Mu swe serca i służąc Mu w duchu i w prawdzie, starają się, aby Jego wola wypełniała się w ich sercach, słowach i czynach. Tymi chwalcami są członkowie "małego stadka", wierne Mu królewskie kapłaństwo.
R 2071:6
|
|
|
