|
|
|
Pieśni Wieczorne
Tekst na dzień 20 Kwiecień. Albowiem na naszą wielkanoc jako baranek został ofiarowany Chrystus. Obchodźmy więc święto... 1 Kor. 5:7,8
Jakie głębokie znaczenie dostrzegamy w powyższych słowach, kiedy rozpatrujemy je w związku z obchodzeniem Pamiątki Wieczerzy Pańskiej, upamiętniającej żydowskie Święto Paschy! Jak pięknie światło figury oświeca pozafigurę! Podobnie, jak pierworodni Izraela wystawieni byli na niebezpieczeństwo śmierci, tak samo "członkowie kościoła pierworodnych, których imiona zapisane są w niebie", znajdują się teraz na próbie życia wiecznego lub wiecznej śmierci. Wszyscy figuralni pierworodni znajdowali się pod ochroną dopóty, dopóki pozostawali w domu, spożywając baranka, którego krwią pokropione były odrzwia i nadproże. Również i my, przebywając w domu wiary pokropionym lepszą krwią, tak długo będziemy zachowani od śmierci i pewni żywota wiecznego pod kierownictwem Bożym, jak długo będziemy spożywali naszego Baranka Wielkanocnego - Pana Jezusa. Teraz już nie uznajemy baranka figuralnego, ale Pana Jezusa, "Baranka Bożego, który gładzi grzech świata". Karmimy się Nim; nie spożywamy Jego fizycznego ciała, ale wiarą uczestniczymy w zasłudze Jego ofiary, którą sobie przyswajamy. W ten sposób ucztujemy w naszym Panu przez całą noc Wieku Ewangelii, aż do poranka Tysiąclecia, kiedy zostaniemy wyzwoleni. Coroczna uroczystość Pamiątki Wieczerzy Pańskiej nie jest świętem ustalonym przez nas, ale jest obrazem tamtego święta - jego upamiętnieniem - najpiękniejszym, najbardziej uroczystym i pomocnym dla nas. Obchodźmy więc nasze święto wiary, którym jest Pamiątka Wieczerzy Pańskiej.
R 4128:3
|
|
|
