Jeżeli nie pójdziemy do nieba to czemu Jezus powiedział: "Zapłata wasza obfita jest w niebiesiech"? - Mat. 5:12.
Pismo święte wystawia nadzieję niebiańską wiernym naśladowcom Mistrza. Jezus powiedział: "Idę abym wam przygotował miejsce, a gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę zasię i wezmę was do Siebie" (Jan 14:2-3). Bogatemu młodzieńcowi, który przyszedł z zapytaniem do Jezusa, Pan powiedział, że gdy rozda wszystko co ma i stanie się Jego naśladowcą będzie miał "skarb w niebie" (Mat. 19:21). Niektórzy przypuszczają błędnie, że wszyscy, którzy kiedykolwiek będą zbawieni, zostaną wzięci do nieba.
Pismo święte uczy, że powołani do naśladowania Jezusa w tym wieku, o ile okażą się wiernymi temu powołaniu, zostaną przy zmartwychwstaniu wywyższeni do Boskiej natury aby żyć i królować z Chrystusem w Jego tysiącletnim królestwie (Obj. 20:4-6). Wielkim dziełem w tym królestwie będzie przywrócenie całej ludzkości do życia na ziemi w naturze ludzkiej. Ap. Piotr mówi o tym jako o "restytucji," co znaczy odrestaurowanie, przywrócenie tego co było stracone z powodu grzechu; a było niem życie ludzkie. Taką jest nadzieja biblijna wystawiona ogólnej ludzkości. - Dzie. Ap. 3:19-21.
Możemy więc powiedzieć, że Biblia mówi o dwu zbawieniach - o niebiańskim, dla naśladowców Jezusa i o ziemskim, dla tych co przyjmią zasługi okupowej krwi Chrystusa w Jego królestwie. Tylko przez rozeznawanie tych dwu zbawień możemy zharmonizować Słowo Boże względem Jego obietnic żywota.
Straż 1967.5 "The Dawn"-IV,1967.