"Ci będą moimi"

(Odczyt przygotowany przez br. J. Żytkiewicza, który zamierzał wygłosić na Konwencji Generalnej w Chicago, lecz zmarł parę tygodni przed tą Konwencją)

"Ci będą Moimi, mówi Pan ... gdy uczynię ich klejnotami." - Malachiasz 3:17.

Słowa naszego tekstu odnoszą się do wiernych, którzy ze wszystkiego serca starają się rozpoznać i czynić wolę Bożą, a nie swoją. Ich główny cel życia jest pełnienie woli Bożej czynią to z radością. Czynienie woli Ojca naszego jest nader ważnym zadaniem. Jest ono niezbędnem, ponieważ posłuszeństwo woli Bożej prowadzi do życia, zaś nieposłuszeństwo prowadzi do śmierci, Pismo Święte wykazuje, że przez nieposłuszeństwo jednego człowieka "grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć; a tak też na wszystkich ludzi śmierć przyszła, ponieważ wszyscy zgrzeszyli." - Rzymian 5:12.

Zapewne byłby to stan beznadziejny gdyby nie fakt, że nasz Bóg jest sprawiedliwym, mądrym, miłościwym i potężnym Zbawcą. W Psalmie 68:21, czytamy: "On jest Bóg nasz, Bóg obfitego zbawienia panujący Pan z śmierci wywodzi." W dalekiej przeszłości Bóg uformował wielki i cudowny plan zbawienia.

"Bóg tak umiłował świat że zamierzył dać, na korzyść całej ludzkości, największy skarb jaki miał - Syna Swego jednorodzonego, aby każdy kto weń uwierzy nie zginął, ale miał żywot wieczny.?" (Ew. Jana 3:16). Tu objawia się Jego wielki i wzniosły zamiar w Chrystusie Jezusie; lecz przez tysiące lat, a nawet od założenia świata, Bóg zatrzymał w skrytości wiele cudownych szczegółów Swego planu. - Ew. Mateusza 13:35; Efezów 3:9-11.

Jednakowoż, dzisiaj, niektóre z tych świętych tajemnic Bożych zostały objawione poświęconemu ludowi Bożemu, do którego wyżej wspomniany tekst się odnosi. "Cić będą moimi, mówi Pan zastępów." Innymi słowy "Ci będą do mnie należeć." Jest to bardzo piękne, czułe, miłe i cenne wyrażenie przez Boga, a szczególnie gdy urzeczywistnimy sobie, że jako ludzkie istoty zostaliśmy zrodzeni w grzechu i poczęci w nieprawości. Będąc "dziećmi gniewu," wszyscy podpadamy pod karę grzechu i zagłady. - Psalm 51:7; Efez. 2:3.

Nie my pierwsi umiłowali Boga, ale On nas wpierw umiłował (l Jana 4:10). Możemy z wdzięcznością oświadczyć słowami Mojżesza 34:6: "Pan, Pan Bóg miłosierny i litościwy, nie rychły do gniewu, a obfity w miłosierdziu i w prawdzie." Pan życzy sobie abyśmy całkowicie zrozumieli i z wdzięcznością ocenili to, że Jego łaskawe miłosierdzie jest okazywane nieustannie ku nam.

Słowa Ojca naszego zanotowane u Izajasza 57:15, brzmią: "Bo tak mówi On najdostojniejszy i najwyższy, który mieszka w wieczności, a święte jest imię Jego: Ja, który mieszkam na wysokości na miejscu świętem, mieszkam i z tym, który jest skruszonego i uniżonego ducha, ożywiając ducha pokornych, ożywiając serce skruszonych." Powinniśmy codziennie być świadomi , że nasz Ojciec wymaga od nas stanu uniżonego i skruszonego serca; tylko wtenczas będzie mógł z nami mieszkać.

Jeżeli jesteśmy wierni, nasz Ojciec Niebiański będzie mógł się wyrazić względem nas: "Ci będą moimi ... gdy Ja zgromadzę Swoje klejnoty." W związku z tym, zachowajmy w umysłach słowa Psalmisty (51:19): "Ofiary Bogu przyjemne duch skruszony; sercem skruszonym i strapionym nie pogardzisz, o Boże!" Jeżeli będziemy zawsze przytomni tych błogosławionych słów Prawdy, to one napewno zrewolucjonizują nasze życie. Ten stan skruszonego serca wymagany przez naszego Ojca jest bardzo kosztowną własnością każdego dziecka Bożego.

Aby posiąść skruchę potrzeba głęboko żałować za popełniony grzech, a to jest możliwem dla najsłabszego dziecka Bożego. Wtenczas już nie ma miejsca dla pychy i samowoli. Dopiero wtenczas Pan Bóg może uczynić wielkie rzeczy dla nas. Co za błogi przywilej dla ludu Pańskiego gdy może doświadczyć w zwiększonej mierze zbawienną łaskę i moc Bożą, szczególnie względem wysokiego powołania, aby stać się członkami Nowego Stworzenia!

Nowe Stworzenie stanowi rodzinę Bożą, składającą się z synów Bożych na duchowym poziomie. Do rodziny tej wchodzą ci, którzy są poświęconymi i wiernymi naśladowcami Jezusa podczas swej ziemskiej pielgrzymki. Są oni tymi, o których Apostoł Paweł wspomina w liście 2 Koryntian 5:17. "A tak jeśli kto jest w Chrystusie nowem jest stworzeniem."

Względem reszty rodzaju ludzkiego, dowiadujemy się z Pism, że ci oczekują objawienia się tych synów Bożych. (Rzymian 8:19). Przez nich we właściwym czasie spłyną ziemskie błogosławieństwa na wszystkie rodzaje ziemi. W międzyczasie istnieje okres oczekiwania na synów Bożych, do czasu gdy ich wierność aż do śmierci zostanie doświadczona, kiedy to aktualnie uzyskują to obiecane niebiańskie dziedzictwo nieskazitelne - Boską naturę.

Synowie rodziny Bożej, składającej się z zmartwychwstałego Pana i Jego uwielbionego kościoła, istotnie i słusznie noszą miano Nowego Stworzenia. Twórcze dzieło i ukształtowanie Nowego Stworzenia jest rzeczywiście potężnym i cudownym dziełem Boga. Jest ono arcydziełem Boga naszego. Jest dziełem przewyższającej mocy i piękności, przywodząc do uzupełnienia wszelkie czynności i procesy z niewyczerpanych źródeł Boskiej mocy i niedoścignionej mądrości Bożej, która obejmuje wieczność całą w planie Bożym tak wielce podziwu godnym. Jest to w rzeczy samej duchowa rodzina - nieśmiertelna!

Szczególny Skarb

Miłościwe serce naszego Ojca Niebiańskiego długo planowało aby zapewnić dla siebie specjalny skarb, zgodnie z tekstem: "A cić będą moimi ... gdy zgromadzę swoje klejnoty" Hebrajskie słowo przetłumaczone na "klejnoty" oznacza szczególny lub osobliwy skarby Słowo to było użyte po raz pierwszy w 2 Mojżesza 19:5. Scena ma miejsce na Górze Synaj, a słowa zanotowane w wierszach 4 do 6, pochodzą od Boga i przez Mojżesza mówione były do ludu Izraelskiego: "Wyście widzieli com uczynił Egipcjanom, i jakom was nosił niby na skrzydłach orłowych, i przywiodłem was do siebie. I Przetoż teraz jeśli- słuchając posłuszni będziecie głosu memu, i strzec będziecie przymierza mego. będziecie mi własnością nad wszystkie narody chociaż moja jest ziemia. A wy będziecie mi królestwem kapłańskim i narodem świętym."

Względem narodu świętego (zupełnie odłączonego) czytamy u Amosa 3:2: "Tylko was samych poznał (uznał) ze wszystkich rodzajów ziemi." A Izajasz napisał: "Izraelu, któregom wybrał." Izaj 44:1 i u Izaj. 45:4: "Izraela, wybranego mego."

Podczas wieku żydowskiego nie było niebiańskiego, czyli "wysokiego" powołania. Konsekwentnie, w obietnicach danych Izraelowi nie ma wzmianki że oni otrzymają duchowe dziedzictwo do Boskiej natury. Obietnice dla cielesnego Izraela były natury ziemskiej, "Wysokie powołanie od Boga w Chrystusie Jezusie" nie było dostępne aż później jako rezultat pierwszego przyjścia Pana naszego. Podczas Swojego pierwszego przyjścia, Pan nasz oświadczył że "był posłany tylko do owiec, które zginęły z domu Izraelskiego." (Mateusz 15:24). Cielesny Izrael otrzymał zaproszenie przyjąć Pana i postępować według Jego nauk. Pan wezwał ich aby zaparli samych siebie, wzięli codzienny krzyż i naśladowali Go. Uczył ich aby byli czystymi wewnątrz i aby doznali prawdziwego oczyszczenia. (Mateusz 5:8 i Ew. Jana 15:3). Ale tylko "ostatki" narodu żydowskiego przyjęły Go.

Następnie my, z pomiędzy pogan, zostaliśmy powołani aby naśladować naszego Mistrza. O, co za błogi przywilej! W pierwszym liście Jana 1:7 czytamy: "A jeźli w światłości chodzimy, jako On jest w światłości, społeczność mamy między sobą, a krew Jezusa Chrystusa, Syna Jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu." Właśnie z tej przyczyny że Chrystus umarł za nas i został zmartwychwzbudzony, dostąpiliśmy tego przywileju i łaski od Boga - usprawiedliwienie - co umożliwiło nam drogę do poświęcenia. Wiersz 9 brzmi: "Jeślibyśmy wyznali grzechy nasze, wiernyć jest Bóg i sprawiedliwy, aby nam odpuścił grzechy, i oczyścił nas od wszelkiej nieprawości."

"Patrzcie, jaką miłość dał nam Ojciec, abyśmy dziatkami Bożymi nazwani byli. Dlatego świat nie zna. nas, iż Onego nie zna. Najmilsi! teraz dziatkami Bożymi jesteśmy, ale się jeszcze nie objawiło czem będziemy ;lecz wiemy, iż gdy się On objawi, podobni Mu będziemy, albowiem ujrzymy Go tak, jako jest. A ktokolwiek ma tę nadzieję w Nim, oczyszcza się, jako i On czysty jest." - l List Jana 3:1-3.

Proces oczyszczania jest koniecznym, a szczególnie w czasie obecnym, który jest tym "dniem" wspomnianym w naszym tekście - "w dzień gdy zgromadzę Swoje klejnoty." Miejmy się na baczności aby nas Pan nie pominął z powodu braku w nas tych właściwości, które się znajdują w klejnotach. Każdy z nas ma ten święty obowiązek i pamiętajmy że dzień po dniu, Pan ćwiczy i doświadcza Swój lud, z którego wybiera Swoje klejnoty.

Objawiciel Jan, odnosząc się do tych uzupełnionych i uwielbionych "klejnotów," które będą tworzyć oblubienicę Chrystusową, powiada: ."Jej światłość podobna była kamieniowi najkosztowniejszemu, jako kamieniowi jaspisowi, na kształt kryształu przezroczystemu." - Objaw. 21:11. Jubiler ma w swoim składzie różną biżuterię i tak zwane "drogie kamienie," które, jak wszystkim wiadomo, nie posiadają właściwości prawdziwego KLEJNOTU, jedynie jest doskonałym pod każdym względem, bez skazy, mglistości lub zacienienia.

Co się tyczy krystalizacji klejnotów lub innych mineralnych substancyj, naukowcy informują nas, że każdy klejnot lub jakikolwiek minerał, gdy nie ma kontaktu z innym minerałem, krystalizuje się w takiej formie i kształcie jakim jest indywidualnie, na osobności od innych minerałów, ponieważ każdy rodzaj minerału na swoje szczególne ukształtowanie podczas krystalizacji. Naprzykład, ołów po krystalizacji będzie miał kształt kubiczny czyli sześcienny; lecz jeżeli podczas krystalizacji ołów jest złączony z innym minerałem pod prasą, to po krystalizacji będzie się znajdować domieszka minerału, jak również będzie zmiana w kształcie. Ten sam proces stosuje się do drogich kamienia Są kamienie, które mają w sobie możliwości stania się cennymi, ale nie posiadają właściwości kosztownego klejnotu. Pamiętajmy że tylko kamień najdroższy, najkosztowniejszy i najwyższej rangi, bez żadnych niedoskonałości był typem na kościół.

Gdyby diamenty, rubiny, granaty i inne drogocenny brylanty nie zostały skruszone i zmieszane z innymi minerałami to rzeczywiście byłyby bardzo wartościowe i drogocenne po krystalizacji. Ale skoro łączyły się z innymi nieczystymi materiałami z którymi nawiązały ścisły stosunek, stały się bezużytecznymi. Tak też jest z nami. Jeżeli posiadamy niektóre właściwości klejnotów, któreby były pożyteczne Panu i Jego pracy, ale jednocześnie nie odłączyliśmy się zupełnie od rzeczy światowych, pozwalając by ziemskie sprawy i duch tego świata, jako też niedoskonałości naszej upadłej ludzkiej natury skrystalizowały się w naszym charakterze, to znaczy że staramy się służyć dwom panom - "Bogu i mamonie" Dla prawdziwego Chrześcijanina, takie zachowanie się jest marnowaniem czasu, ponieważ Jezus powiedziała "Nie możecie Bogu służyć i mamonie." - Mateusz 6:24.

Wiemy że Pan żąda od nas całkowitego poświęcenia i kompletnego uświęcenia. Jako Nowe Stworzenia w Chrystusie Jezusie, mamy pozostać w Chrystusie i dozwolić aby On i Boskie święte, drogocenne SŁOWA przebywały w nas hojnie i tak skrystalizowały się w naszym charakterze, iż Chrystus będzie ukształtowany w nas - aż będziemy przypodobani obrazowi najdroższego Syna Bożego. - Galatów 4:19; Rzymian 8:29.

Wierność

"Azaż nie wiecie, iż ciało wasze jest kościołem Ducha Świętego, który w was jest, którego macie od Boga?" (l Korynt. 6:19). Czytamy napomnienie Apostoła Pawła w liście do Efezów 4:30: "Nie zasmucajcie Ducha Świętego Bożego, którym zapieczętowani jesteście." Jeślibyśmy wciąż zasmucali Ducha Świętego, tobyśmy zagasili onegoż Ducha, więc mamy napomnienie aby się tego strzec.

Wiele Pism pobudza nas aby być wiernymi, dodają nam odwagi i radujemy się w znajomości, że możemy mieć udział w DOŚWIADCZENIU, do którego nas Ojciec łaskawie powołał. Jesteśmy spłodzeni przez Jego Ducha Świętego do nowego, duchowego życia. Jeżeli w dalszym ciągu będziemy wiernymi, Ojciec nasz jest zawsze obecny aby dopomóc nam i "może nade wszystko uczynić daleko obficiej, niżeli prosimy albo myślimy, według onej mocy, która skuteczna jest w nas." (Efez. 3:20). Wierność z naszej strony zapewni, że Bóg, który jest zawsze wierny, będzie działał w nas "sprawując w nas chcenie i skuteczne wykonanie według upodobania Swego." - Filip. 2:13.

"Nie bój się, o maluczkie stadko!" powiedział Jezus, "albowiem się upodobało Ojcu waszemu dać wam królestwo." (Łukasz 12:32). Z wielką przyjemnością nasz Ojciec mówi do Swego prawdziwego ludu: "Ci będą moimi ... w dzień gdy zgromadzę Swoje klejnoty" - Swój wyłączny, osobliwy skarby

Aby dalej zilustrować to zadziwiające wysokie powołanie, któreśmy solennie i dobrowolnie przyjęli jako nieograniczoną łaskę, zwróćmy się do drugiego listu do Tesaloniczan 2:13-15: "Lecz my powinniśmy Bogu dziękować zawsze za was, bracia umiłowani od Pana, iż was Bóg od początku wybrał ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i w wierze prawdy, do czego i was powołał przez Ewangelię naszą ku dostąpieniu chwały Pana naszego Jezusa Chrystusa. Przetoż, bracia! stójcie, a trzymajcie się nauki podanej, którejście się nauczyli, lub przez mowę lub przez list nasz."

Jezus przez Objawiciela napomina: "Bądź wierny aż do śmierci a dam ci koronę żywota." "Kto zwycięży, dam mu siedzieć z sobą na stolicy Mojej, jakom i Ja zwyciężył i usiadłem z Ojcem Moim na stolicy Jego." (Obj. 2:10, 3:21). To oznacza nieśmiertelność, Boską naturę jako uwielbione członki Boskiej rodziny, inaczej przedstawione jako Nowe Jeruzalem, miasto który niebiańskie, duchowy Syjon, mieszkanie Boga na wieki wieczne.

"O Syjonie mówić będą: Ten i ów urodził się w nim; a sam Najwyższy ugruntuje go." (Psalm 87:5). "Ci będą moimi, mówi Pan zastępów." Zapewne pragniemy być z Nim w Syjonie, ujrzeć naszego umiłowanego Pana i spotkać wszystkich drogich nam i wiernych braci i sióstr, na tej największej i najwspanialszej Konwencji onego potężnego i chwalebnego kościoła pierworodnych w niebie.

Naszym przywilejem będzie błogosławić wszystkie rodzaje ziemi. Będzie to największe i najwznioślejsze stanowisko w całym wszechświecie. Wkrótce Boża rodzina, duchowy Izrael, Chrystus i Jego uwielbiony kościół, będzie uzupełniony poza zasłoną, a światłość znajomości i chwały Bożej oświeci wszystkich łudzi Ta chwalebna, święta, długo oczekiwana rodzina Boża - jako królowie i kapłani, z Jezusem na czele, będą narzędziami w podźwignięciu wszystkich, którzy są w grobach i w ustanowieniu chwalebnego królestwa Bożego na ziemi w całej pełni.

"Straż" nr. 6, 1967r. - "Ci będą moimi." - J. Żytkiewicz