Kto chce czuć się szczęśliwym winien dopatrywać się w drugich przymiotów dobrych, szukać za zaletami w ich charakterze a ignorować wady; dążyć do harmonii a unikać dysharmonii.
Żywienie uczuć miłujących, takich jakie ma matka wobec swoich dzieci, rozwija w człowieku lepszy charakter. Delikatny kwiat szlachetnej męskości lub żeńskości nie rozkwitnie w zamglonej, chłodnej atmosferze nienawiści, zazdrości i potępiania. Potrzebne jest ciepłe słońce miłości, uznania, oceny i zachęty aby zapoczątkować i wyprodukować piękne kwiaty.
Nigdy nie należy pozwalać sobie na potępianie albo złośliwe krytykowanie drugich. Bez względu jakimi oni są i co czynią, należy nam myśleć o nich pobłażliwie i wspaniałomyślnie dopatrywać się w nich to co jest dobre, miłe i zacne a ignorować ich słabości i uchybienia. Usiłujmy widzieć bliźnich takimi jak Bóg chce aby oni byli a nie spaczonych, zdeformowanych i zdegradowanych, jakimi uczyniły ich ciężkie doświadczenia życiowe, a po największej części znajdziemy to czego szukamy.
Nie znajdzie w drugich nic prostego ten, kto za krzywem szuka, lub o krzywych postępkach rozmyśla. Kto z upodobaniem krytykuje wszystkich i wszystko, wynajduje tylko wady, ten straci władzę zobaczenia tego co jest piękne i prawdziwe; tak samo jak nałogowy kłamca traci władzę mówienia prawdy.
Kto z przyzwyczajenia rozmyśla, o drugich ujemnie, sceptycznie i posądzające, nigdy nie nauczy się dostrzegać i oceniać w nich to co jest dobre, prawdziwe i zacne, bowiem zwykle "znajdujemy to za czem szukamy."
"Straż" nr. 6, 1966r. - "Za czem szukamy, znajdziemy." - "Bibie Students Monthly"