Poziom jeziora jest niższy od poziomu morza Śródziemnego o 394 metry; długość wynosi 75 klm., szerokość największa dochodzi do 16 klm., największa głębokość do 399 metr.
Przed katastrofą, na przestrzeni, zajętej obecnie przynajmniej przez południową część morza Martwego, poniżej półwyspu el-Lizan, rozciągnęła się piękna i urodzajna dolina Syddym pełna studzien iłowatych (asfaltowych) (1 Moj. 14:10), otoczona naokół pięcioma miastami: Sodomą, Gomorą, Adama, Lebiomem i Sygorem. Z tych tylko Sygor został zachowany.
Na południowo - zachodnim wybrzeżu morza pod Dżebal Usdum (góra Sodomy), widnieje słup soli kamiennej, zwany przez Arabów słupem Lotowym i przypominający biblijną opowieść o karze, jaka spotkała żonę Lota. - l Moj. 19:26.
Morze Martwe zasilane jest wodami Jordanu, Amonu i kilka mniejszych rzek i potoków wypływających z gór sąsiednich. Wszakże badania naukowe wykazały, że niema ono żadnego pod-ziemnego połączenia z wodami morza Śródziemnego ani Czerwonego. Stąd wnosić należy, iż wielka obfitość wód napływających do morza Martwego ulatnia się przez parowanie, tym bardziej że morze to leży między skałami w głębokiej kotlinie, skupiającej nadmiar ciepła. Gorąco bywa tu wielkie, powietrze przesycone solą i siarką jest trudne do oddychania. Stąd i roślinność nadbrzeżna i nieomal aż do dwu klm. od brzegów, jest bardzo nędzna; jedynie w bliskości ujścia wód słodkich rośnie trzcina i palma.
Osobliwością okolicy morza Martwego są t. zw. jabłka sodomskie; Pismo Św. nazywa ten owoc latoroślą winną sodomską, gronem zatrutym, jagodą gorzką. Botanicy nazywają je: Solanum melongenae, albo Asclepias gigantea. Wspominają o tym: Józef Flaviusz, Tacyt i wielu innych. Według ich opisu były to jabłka piękne na zewnątrz, wewnątrz zaś napełnione substancją podobną do popiołu. Owoc wygląda z wierzchu jak jabłko wielkie, jest gładki, lecz za lekkim ściśnięciem pęka, zostawiając w ręku tylko skóry i trochę włókien.
Płaszczyzna jeziora jest o 208 metrów (535 stóp) niższą od powierzchni morza Śródziemnego. Głębokość wynosi 50 metrów, lecz podczas deszczów bywa o wiele większa. Strome góry po obu stronach jeziora przedstawiają widok malowniczy. W całej Palestynie niema tak pięknych okolic jak przy tym jeziorze. Woda jest słodka, zimna, czysta i zdrowa; obfituje w ryby najrozmaitrzych gatunków. Często wiatry i burze zjawiają się niespodzianie i grożą łodziom zatopieniem.
Niebo w tej okolicy jest prześliczne, klimat bardzo dobry i sprzyjający wszelkiej roślinności. Tę ziemską piękność uszlachetnia i czyni bliższą i milszą dla serca chrześcijanina niezliczony szereg błogich wspomnień ewangelicznych. Każda nieomal piędź ziemi wokoło jeziora uświęcona jest stopami Syna Bożego. Na brzegach tego jeziora Pan Jezus wezwał Szymona, Andrzeja i dwuch synów Zebedeuszowych i z prostych rybaków uczynił ich rybakami ludzi. Tu w łodzi nauczał stojące na brzegu rzesze, tu wygłosił zachwycające przypowieści o siejbie, o niewodzie i wiele innych, tu uspokoił rozhukane fale i wiatry. W tym jeziorze, z rozkazu Pana, Piotr ułowił rybę, w której znalazł pieniądz na opłacenie podatku; tu nakoniec po Swoim zmartwychwstaniu Zbawiciel przebywał ze Swymi uczniami. - Mat. 4:18,21; 8:23; 13:2; Mar. 6:48; Łuk. 5:1; Jan 21:1-23.
Prorok Jeremiasz (48:32) wspomina jeszcze o morzu Jazer, lecz miejsce położenia tegoż niewiadome.
"Straż" nr. 12, 1949r. - Dział Informacyjny - Opis Ziemi ¦więtej - Morza i Jeziora -