| 1949 Numer 9. |
|
| Straż i Zwiastun Obecności Chrystusa |
|
|
|
Dział Informacyjny - Opis Ziemi Świętej
Doliny i pustynie
Doliny
- Dolina Terebintu - obecnie nazywana Wady Kalonye - w pobliżu Betlejem. Dolina ta była widownią walki Goliata z młodocianym Dawidem. Jest jeszcze inna dolina Terebintu, niedaleko miasta Adżur, nazywająca się dziś Wady es Saut.
- Dolina Achor, niedaleko Jerycha. Tu Jozue kazał ukamienować Achona. - Joz. 7:24-25.
- Dolina Hebronu, niedaleko miasta tegoż imienia. W Piśmie Świętym zwykłego tłumaczenia nazwaną jest doliną Eschol, zaś w tłumaczeniu ks. Wujka doliną Grona. - 5 Moj. 1:24.
- Dolina Ajalon w pokoleniu Dan, niedaleko El-Kuzeibe, dziś Yalo. Dolina ta słynną jest z historii Jozuego, który w walce z Amorejczykami zawołał: "Słońce w Gabaon zastanów się, a miesiącu w dolinie Ajalon." - Joz. 10:12.
Saul pobił tu Filistynów. Za panowania Achaza Ajalon dostał się w ręce Filistynów (2 Kron. 28:18); jest to ostatnia wzmianka w Piśmie Św. o tej dolinie.
- Dolina Gabaon, blisko miasta tegoż imienia, na północno-zachód od Jeruzalemu, w ziemi pokolenia Benjamina. Mieszkańcy tej doliny poddali się chętnie Jozuemu i weszli z nim w przymierze, za co inne ludy, mszcząc się, wypowiedziały im wojnę, która, przy pomocy Jozuego skończyła się zupełną porażką ich nieprzyjaciół. Polem walki były wzgórza leżące między Gabaon a Ramą.
Dolina Jozafata, po hebr. Jehoszafat, t. j. sąd Pański, ciągnie się równo z potokiem Cedron po wschodniej stronie Jeruzalemu, między miastem a górą Oliwną. Imię jej wywodzą jedni od króla Jozafata, dlatego że ją ozdobił bramą triumfalną, po odniesieniu zwycięstwa nad Ammonitami i Edomejczykami, albo że dlań grobowiec tam zbudowano, z dodatkiem piramidy, jak podają Beda i Saligniak. W prawdzie, Jozafata pochowano na Syjonie, jak to podane jest w 2 Kron. 21:1, jednak grobowiec mógł być dla niego zbudowany na tej dolinie, dokąd może w późniejszym czasie przeniesiono jego kości. Niektórzy zaś wyprowadzają tę nazwę od słów proroczych: "Zgromadzę też wszystkie narody i sprowadzę je na dolinę Jozafat i będę się tam z nimi sądził." - Joel 3:2,12. Dolina Ennom leży na południowo-wschodniej stronie Jeruzalemu i przedziela Syjon od góry Złej Rady. Inaczej nazywa się Gehenna albo Tofet. Tu żydzi, za przykładem swych królów Achaza i Manassesa, utrzymywali nieustanny ogień, w który wrzucali swe dzieci na całopalenie Molochowi. Dla zgłuszenia płaczu dzieci, bito w bęben (tofet), stąd powstała nazwa doliny Tofet, co po hebrajsku oznacza bęben.
Gdy król Jozjasz, a następnie Ezechiasz, zburzyli ołtarze i posąg Molocha, wyrąbali gaj, zniszczyli ogrody i domy, zasypali miejsce to kośćmi umarłych. Odtąd ta nadobna dolina stała się śmietniskiem wszelkich brudów miasta. Dla zapobieżenia szkodliwych stąd wyziewów i chorób, śmieci te i brudy trawiono nieustannym ogniem. Stąd dolinę Ennom, w Nowym Testamencie zwaną Gehenną, zaczęto uważać za obraz piekła. Właściwie jest ona obrazem wiecznego zniszczenia - wtórej śmierci.
- Dolina Refaim leży na zachodniej stronie Jeruzalemu. Tu Dawid po dwakroć zwyciężył Filistynów i spalił ich bogi, stąd zwało się to miejsce Baal Faryzim.
- Dolina Soli, biorąca swą nazwę od licznych żup solnych, które należą do najsłynniejszych, na południu morza Martwego, a na południo-wschód od Dżebel Udum.
- Dolina Sichem, położona między górami Hebal i Garyzim. Tu znajduje się grób Józefa.
Pustynie
Wyraz pustynia w Piśmie Św. oznacza miejscowości bezludne. Wyraz ten tłumaczony jest z czterech wyrazów hebrajskich, które obok wspólnego znaczenia posiadają różne odcienia me odpowiadające jednak temu pojęciu, jakie my zwykle mamy o pustyni. Mówiąc bowiem o pustyniach, rozumiemy obszerne piaszczyste równiny bez wody, bez wegetacji i bez drzew, jakie są np. w Afryce, gdzie z piramid egipskich widać, jak tylko okiem sięgnąć, okolice pozbawione wszelkiego życia. Pismo Św. nie mówi o takich pustyniach, bo nawet półwysep Synajski, gdzie lud Izraelski błąkał się przez czterdzieści lat, przedstawia zupełnie inny widok, Pustynia lub puszcza biblijna jest to ziemia mniej zaludniona, lub mniej uprawna; jest to raczej step, niż kraj piasków i kamieni.
Wyrazy hebrajskie tłumaczone na pustynie są następujące:
- Midbar, najczęściej używany wyraz na określenie pustyni. Oznacza miejsce nieuprawne, ale odpowiednie na pastwisko. Powiedziane jest, naprzykad, że Mojżesz pasł trzodę Jetra na puszczy (2 Moj. 3:1).
- Arabah, pochodzi od arab, co znaczy niepłodny, suchy. W Biblii znajduje się ten wyraz dość często obok pierwszego Midbar.
- Horbah, pochodzi od horab - być spustoszonym. Wyraz ten znajduje się tylko w księgach prorockich.
- Jeszimon, najmniej używany, odpowiada poniekąd poprzedniemu - Horbah.
Pustynie wspomniane w Biblii znajdują się na południu i na wschodzie Palestyny. Jest ich około szesnaście; dziesięć na południu, a sześć na wschodzie. Ważniejsze z tych szesnastu są Etam, Sur, Sin, Synai, Faran, Kades, Bersaba, pustynia Judy, Edomska, Moabska i Genezaret, czyli Betsaida, gdzie Jezus cudownie nakarmił pięć tysięcy osób. - Mat. 14:15-21. Jan 6:1-11.
|
Drukowanie